معنی شنگ زن - جستجوی لغت در جدول جو

شنگ زن

لغت نامه دهخدا

سنگ زن

ترازویی که یک کفۀ آن سبک تر باشد

فرهنگ فارسی عمید

چنگ زدن

نواختن چنگ
به چیزی چنگ انداختن، دست انداختن به چیزی
کنایه از متوسل شدن

فرهنگ فارسی عمید

چنگ زن

چنگ زننده،، نوازندۀ چنگ

فرهنگ فارسی عمید

سنگ زر

محک، سنگی که طلا یا نقره را به آن می مالند و عیار آن ها را آزمایش می کنند، وسیله ای برای امتحان یا تعیین ارزش چیزی، سنگ محک

فرهنگ فارسی عمید

سنگ زن

(فِ شُ دَ / دِ)

ترازوی کم وزن. (غیاث) (برهان). ترازویی که یکسر آن کم وزن باشد. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (انجمن آرا). پله سبک از ترازو و وزنه. (ناظم الاطباء) :
تو طعنه زنی و ما همه کوه
تو سنگزنی و ما همه طشت.
خاقانی.
زنان را ترازو بود سنگ زن
بود سنگ مردان ترازوشکن.
نظامی.
، دسته ای از دسته های عاشورا مقابل سینه زن که دو چوب یا دو سنگ تراشیده بدو دست داشته و به اصول بمنظور تعزیه به یکدیگر میزنند. (یادداشت مؤلف) ، سنگ زننده. و رجوع به سنگ و ترکیبات آن شود

لغت نامه دهخدا

رنگ زن

(تَ زَ دَ / دِ)

آنکه رنگ زند. کسی که رنگ کند. رجوع به رنگ کردن شود، نیرنگ ساز. فریبکار. فریبنده. گول زننده. رجوع به رنگ زدن و رنگ کردن شود

لغت نامه دهخدا

شنگیدن

یا شنگیدن دل کسی. غنج زدن دل وی خواستار بودن وی کسی یا چیزی را

فرهنگ لغت هوشیار

ونگ زدن

بانگ زدن آواز دادن: (توی همین خانه کاری بسرت بیاورم که مثل مرغ کرکر تا عمر داری ونگ بزنی و بگویی بد بد است)، داد و فریاد کردن (کودک مخصوصا)، گریستن توام با داد و فریاد (بر اثر ضعف مرض تقاضای چیزی)، یواشکی چیزی را بکسی گفتن، با صدای آهسته و احیانا تو دماغی حرف زدن: (دیشب توی خیابان زن خوشگلی از جلو ما رد شد رفیقمان درگوشش ونگی زد زنکه هم قایم زد توی گوشش)

فرهنگ لغت هوشیار